Lament spod podłogi.

Wraz z James tak pięknie wyczyściliśmy stos kamieni,że profesor Delenop nie kazała nam więcej przychodzić.W drodze do dormitorium James przepraszał mnie wielokrotnie.I każde jego przeproszenie wywoływało mój psychopatyczny śmiech.Jego próby przeprosin z każdą chwilą były bardziej dziwne.Skończyło się na tym,że dostałam jeden z wyczyszczonych kamieni.I skończyliśmy w opuszczonym korytarzu pełnym pajęczyn.
-Chyba zbłądziliśmy.-mruknęłam
-Byłeś tu kiedyś?
Zaprzeczył.Pod ścianami stały wąskie kolumny,które także tworzyły sklepienie sufitu.Wysokie,zakurzone okna wpuszczały mało promieni słonecznych,a na końcu znajdowały się drewniane drzwi bez klamki.

James podszedł do drzwi i przyglądał się im dłuższą chwilę.

-Chyba nie powinniśmy tu być.- mój głos zabrzmiał nienaturalnie głośno.Odbił się od ścian i sufitu,a potem zniknął pod podłogą.

-Chodźmy już...

Ale chłopak wciąż stał zapatrzony w drzwi bez klamki.Czułam się coraz gorzej w korytarzu.Jakby ktoś mnie wzywał.Zaczęłam słyszeć ciche pojękiwania.Coraz głośniejsze.I głośniejsze.Wołanie.Ale o co?Kto to?Lament.Jęki przerodziły się w głos.Głos krytykował siebie.Mówił coś o samotności.Płacz przeplatał się z samokrytyką.Krzyk.Krzyk osoby której coś się stało,krzyk osoby której trzeba pomóc.Metaliczny pogłos,jakby nóż spadł ze stołu.

-Arooso.

Zamrugałam oczami.Przede mną stał zszokowany chłopak z którego przed chwilą nie było.A przynajmniej ja go nie czułam.Powoli wracałam do teraźniejszości.Rozejrzałam się.Wciąż byłam w tym opuszczonym korytarzu.

-Chodźmy.-powtórzyłam.

Powoli opuszczaliśmy korytarz.Ale ja wciąż czułam obecność kogoś spod podłogi.Tej osobie trzeba pomóc-pomyślałam.

-Na pewno wszystko dobrze?

Co?

-T-tak.Ty nie słyszałeś?

-Czego?

-Lamentu spod podłogi.

Przekrzywił głowę i powiedział:

-Ja chyba wiem.

I poszliśmy dalej, do pokoju wspólnego Gryfonów.Gdy już tam byliśmy usiedliśmy w kącie.Po chwili zjawili się Hugo,Rose,Lily i Fred.Wyjaśniłam im co się stało w opuszczonym korytarzu.

-Tata nam kiedyś opowiadał...- zaczęła Rose.

-Chyba nie sądzisz,że ktoś znów otworzył Komnatę Tajemnic? - przerwał jej brat.

I Rose opowiedziała nam jak to jej wujek Potter pokonał bazyliszka i uratował ciocię Ginny.

-Ale to na pewno nie komnata.Aroosa nie może być dziedzicem Slytherinu.-powiedział Fred

-Nie mamy pewności.Nikt nic nie wie o mojej rodzinie.-zaprzeczyłam.

-W takim razie musimy wszyscy tam pójść i sprawdzić czy na pewno tylko Aroosa słyszy ten lament.James może jest po prostu zbyt tępy by cokolwiek usłyszał.Może to po prostu Ślizgoni próbują przestraszyć drużynę przed następnym meczem.- zaproponowała Lily.

-Nie zrobiliby tego.-powiedział Hugo.

-Nie ma pewności.-odparła Rose.

-Jutro wszyscy pójdziemy sprawdzić ten korytarz.